Münir Özkul, Yeşilçam’ın efsane ismi, Türk sinemasının duayen isimlerinden, Hababam Sınıfı'nın Mahmut Hoca'sı. Usta oyuncu ile ilgili bu tanımlamaları daha da uzatabiliriz.
Birçok unutulmaz filmleri ile bütün Türk halkının gönlünde yer edinen Münir Özkul, 93 yaşında hayata veda etti ve bugün son yolculuğuna uğurlandı. Son yolculuğuna uğurlandı ama arkada onlarca film, hafızalardan silinmeyen sinema karakterleri bıraktı. Onun oynadığı filmler daha yıllarca Türk televizyonlarından eksik olmayacak.
Bir sinema bloğu yazıları yazıp da bu usta oyuncuya değinmemek olmazdı. Haberlerde ve internet sitelerinde onunla ilgili geniş bilgi ve yazılar var. Ben onların özetini yapmayacağım. Münir Özkul son yolculuğuna uğurlanırken, benim için ne anlama geldiğini ve hangi filmlerini her zaman ilk günkü gibi, aşkla, zevkle, bazen üzülerek ve bazen de ağlayarak izlediğimi anlatacağım.
Münir Özkul deyince tabii ki en başta Hababam Sınıfı filmlerindeki Mahmut Hoca ilk akla gelenlerdendir. Hele Mahmut Hoca’nın “Ben tüccar değil eğitimciyim.” sözü bu aralar çok alıntı yapılan sözlerdendir.
Neşeli Günler (1978), Gülen Gözler (1977), Bizim Aile (1975), Aile Şerefi (1976) filmleri de usta oyuncunun en çok sevdiğim filmleridir. Zaman zaman televizyonda rastlayıp da her dakikasını bilmeme rağmen yine izlemekten kendimi alamadığım filmlerden.
Yazıyı Münir Özkul’un unutulmaz rollerinden bir sahneyi paylaşarak bitiriyorum.
0 yorum:
Yorum Gönder