İlk değil aslında. İki yıldır zaman zaman yazıyorum da "hayata dair" ilk yazım bu. Hayata dair... önceleri görünce şaşırıyordum. Hayata dair. Dilekçe gibi. Soğuk geliyordu. Sevmiyordum. Kısa süre önce zoraki birkaç tanesini açıp okudum. Çok Yabancı gelmedi. Birde ben denemek istedim. Otuzunu geçmiş birisi olarak vadır herhalde hayata dair birkaç sözüm, diye düşündüm. Sahi ne yazacaktım? hüzünleri yaldızlı cümlelere mi boyasam, içine acı mı katsam? zor bir başlangıç. Yalan değil. Hayat fazla dövmedi beni. Ya da hep kaçtım kavgadan. Neyse , başka bir şey bulayım en iyisi. Aşktan bahsedeyim mi? herkesin hoşuna gider. Elime sazı, dilime sözü karşıma karakaş kara gözü aldık mı oldu bu iş. Olmadı arkadaş. Yahu hayatında kaç kere aşık oldun dostum. Kendi kendime söyleniyorum siz aldırmayın. Aşık olunca yazarım başka bir şey bulmak lazım. Yemekle ilgili birşeyler yazayım bari. Olur herhalde. Pilavlar,dolmalar,börekler... okuyanın canı çeker. Yemek dediğin "emek" ister cancağızım bu konuda döktüm mü ter? dökmedim dökmedim bu garip hep hazırdan yer. Yine karavana. Bazen içimdeki şairi boğasım geliyor. Laf aramızda güzel de laf sokuyor insafsız. Bunaldım iyice, kendimden şüphelenir oldum. Kardeşim oyuncak diye mi yaşadık hayatı; sobaya odun niyetine mi devirdik yılları? soba... geçmiş, mazi? hemen çöktüm klavyenin başına. Tabi ya! telgrafın tellerine konarım, aldığım mesajı Beyoğlu'na yollarım. O da olmazsa büyüklerden duyduğumu yazarım. Herşey siyah beyaz. Oldu galiba. Bizim "şair" de tık yok. Yok. Niye? ne oldu yine? benimde kendine benzettin kalemi kırılasıca. Olmaz yazamazsın. Sen renkli televizyon çocuğusun incitme atanın hatıralarını, iki renge nasıl sığdırırsın koskoca hayatı? şahmat. Ama bir ihtimal daha var: Kitaplar. Kitapları yazayım. Liseden kalma cümlelerimde var nasıl olsa. Yazar bu romanında oldukça sade ve akıcı bir dil kullanmış... Yoruldum artık. Yazamayacağım. Maç dönmez artık bu saatten sonra. Beceremedim hayata dair yazmayı. Işığı gördüm ama tünel bayağı uzun. Hayat gibi. Hayatı yakalamak gerekiyor galiba bir şeyler söylemek için. Bugün bunu öğrendim. Görmek, gözlemlemek, sarılmak, ağlamak... arada bir sillesinden nasibini almalı yazmak için. Aşkı beş dakikaya sığdırmamalı; pişirdiğini beraber yemeli insan, sofradaki sohbetleri herkes yüreğinde hissetsin. Hayat gibi ağzına kadar dolu olmalı, demlenmeli ki tat bıraksın. Benden bu kadar. Akşamı yaptık yine. bir çay yapalım da "dem"lenedursun. Gelen olur belki...
0 yorum:
Yorum Gönder